اثرات مصرف تئوفیلین بر الکتروکاردیوگرافی و صفات عملکردی بلدرچین‌های ژاپنی (Coturnix coturnix japonica

چکیده تئوفیلین یک متیل­گزانتین مقلد سمپاتیکی می­باشد. بنابراین، می­تواند بر عملکرد قلب و هم­چنین دستگاه گوارش و رشد پرندگان تأثیر­گذار باشد. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات مصرف سطوح مختلف تئوفیلین بر شاخص­های فیزیکی قلب، الکتروکاردیوگرافی و صفات عملکردی بلدرچین­های ژاپنی به انجام رسید. آزمایش به­ صورت طرح کاملاً تصادفی با جیره­های آزمایشی شامل: گروه شاهد، دریافت­کننده جیره­ پایه و گروه‌های مداخله، دریافت­کننده تئوفیلین به صورت افزودنی و به مقدار 01/0، 02/0، 04/0 و 08/0 درصد جیره­ پایه که به ترتیب تامین‌کننده روزانه 10، 20، 40 و 80 میلی‌گرم تئوفیلین بر کیلو‌گرم وزن بدن می­باشند به انجام رسید. نتایج نشان داد که در تیمارهای مصرف‌کننده تئوفیلین، مصرف خوراک (01/0>P) و ضریب تبدیل غذایی (05/0>P) کاهش یافت. عرض قلب که به صورت نسبتی از وزن قلب بیان شد در بلدرچین­های نر مصرف­کننده تئوفیلین افزایش یافت (05/0>P). میانگین فاصله موج QRS در اشتقاق III بلدرچین‌های مصرف­کننده تئوفیلین کاهش (05/0>P) و میانگین ولتاژ موج P در اشتقاق III بلدرچین­های ماده افزایش نشان داد (05/0>P). درحالی­که، میانگین ولتاژ موج T در اشتقاق III جنس نر کاهش یافت (05/0>P). هم­چنین، ولتاژ موج T و P در اشتقاق AVF در جنس نر کاهش یافت (05/0>P). در این تحقیق، مصرف تئوفیلین باعث تحریک قلب و تغییر در برخی از فواصل الکتروکاردیوگرام شد. اما تعداد ضربانات و زاویه‌ محور قلب تغییر معنی­داری را نشان نداد. با توجه به عدم تاثیر مصرف تئوفیلین بر وزن نسبی اندام‌های احشایی و بهبود ضریب تبدیل غذایی می­توان از تئوفیلین در جیره‌ بلدرچین­های ژاپنی برای بهبود صفات عملکردی بدون تغییرات پاتوفیزیولوژیک در الکتروکاردیوگرام استفاده‌ کرد.